Kwitnące bagno zwyczajne. Rezerwat „Mechacz Wielki” fot. Szymon Czernek
Mechacz Wielki
Rezerwat Przyrody „Mechacz Wielki”
Powierzchnia: 146,72 ha
Rok utworzenia: 1974
Rezerwat „Mechacz Wielki” chroni jeden z lepiej wykształconych i zachowanych kompleksów torfowisk w Polsce. W większości leży w rozległej misie wytopiskowej, zajmowanej w dalekiej przeszłości przez jezioro wytopiskowe. Największą powierzchnię zajmuje rozległe torfowisko wysokie. Na terenie rezerwatu wykształciły się także torfowiska niskie i przejściowe. „Mechacz Wielki” odznacza się koncentrycznym układem zbiorowisk roślinnych. Centralną część zajmuje mszar wyskotorfowiskowy porośnięty starymi, karłowatymi sosnami o wysokości zaledwie kilku metrów. Strefę mszaru otacza bór bagienny. Na obrzeżach wykształciły się borealne świerczyny na torfie i olsy o borealnym charakterze.
„Mechacz Wielki” to wyjątkowo cenny obszar, będący miejscem występowania gatunków rzadkich i chronionych. Swoje stanowiska mają tu takie rzadkości jak manna litewska i malina moroszka. Występuje tu też wiele innych cennych gatunków roślin, m. in. rosiczka okrągłolistna, bagno zwyczajne i bażyna czarna. Rezerwat stanowi również ostoję zwierząt, w tym rzadkich gatunków ściśle związanych z ekosystemami torfowiskowymi. Należy do nich m.in. objęta ochroną gatunkową ważka żagnica torfowcowa.
Rezerwat nie jest udostępniony dla zwiedzających.
